Montag, 9. Juni 2008

VIDDA * 05-01-2004 - *06-06-2008




VIDDA IS NIET MEER.......

29 mei 2008

Sinds een paar dagen doet Vidda raar.
Ik leg uit:
Als we wandelen gaat ze wel rennen, maar loopt weer trager als een oma.
Ze stopt dan en doet alsof ze moet braken, kop voren omlaag maar geen braakneigingen....staart tevens omlaag. En loopt weer door dan.
Vidda is 4 jaar en lijkt dan erg oud hoe ze doet dan.
Ze is best futloos......Ze eet en drinkt supergoed! Maar met wandelen lijkt het net alsof ze zich verveelt of alsof ze treurt...heel raar...
Staart omlaag vind ik erg raar.
Ben gisteren bij DA geweest. Hij kon niks vinden. Vidda piepte wel erg richting haar blaas, heb antibiotica gekregen nu en moet haar urine morgen brengen...Hoe moet ik dat doen? In doosje denk ik...
Ze kijkt ontzettend sip en zielig,,,,, kan ook warmte en tuttigheid zijn denk ik dan maar dit vinden Patrick en ik wel raar....
Iemand ervaring

Hebben haar net bij DA achtergelaten om foto's te maken.
Ze is verdoofd nu.
Ze reageerde erg op haar heupen en achterkant.
Ben erg verdrietig nu.
Ze is HD vrij, maar ga echt letterlijk kapot als er iets is.
DA vertrouwde het niet.

Lieve poolhondenfreaks
DA belde net.
Kon niks vinden zei hij. GELUKKIG!
Haar heupen en rug waren gewoon goed.
Om 19 uur gaan we haar weer halen en krijgen een medicatie of zoiets mee dan.
Hij vond het verder vreemd. Ze reageert zo ontzettend raar.
Toen we haar vanmiddag van achter pakte (je weet wel met 2 handen richting haar zijkanten) toen beet ze Patrick bijna.
DA vroeg nog hoe ze is met wandelen, of ze wel eens gaat zitten etc.
En ja, dat doet ze idd vaker als normaal. Maar springen etc is goed.
's-ochtends opstaan ook.
Nou ja ben zwaar opgelucht dat ik niet DAT heb gehoord wat ik dacht te horen te krijgen!!!!
PS: zo ontzettend lief vind ik jullie reacties altijd. Dankjewel!

Hebben net foto´s gezien. Heupen waren perfect!! Vlgns DA mooi in de kom etc... (godzijdank...) Ruggegraat, rug, ribben perfect!
Op foto dus.
DA had dit nog nooit meegemaakt.
Vidda is erg sloom, als je haar ziet liggen of lopen lijkt het net alsof ze geslagen wordt! Staart ALTIJD tussen haar poten.
Als ik met haar ga wandelen gaat ze wel mee, maar ze sjokkelt achter me aan als een ezel. Als ik uit haar zicht ben, oje dan komt ze als een idioot achter me aan met haar PLUIM omhoog! En dat wil ik zien!!! Staart omhoog!!! Maar raak haar aan achter...OJEE ALS EEN SPEENVARKEN!!
Nogmaals,, ik ben mss lastig maar heeft iemand hier ervaring mee?
Patrick en ik stellen ons echt niet aan hoor...!!!! Wat is dit toch?
Ze krijgt medicijnen nu en DA gaat ons morgen weer bellen voor reactie.

We gaan door.
Als medicatie niet aanslaat dan gaat ze schijnbaar door de molen.
Hond met staart altijd omlaag is niet normaal!!!!!!!!!!!
Eten en drinken ok. Ontlasting en urine ok.
Maar...och ja laat ook maar. Kan zo uuuuren lang schrijven wat er mis is met haar.
Jammer dat niemand mij een beetje wegwijs kan helpen. Nouja zelfs DA weet het niet. (maar je weet nooit op poolhondenforum toch ?)

Oja medicijnen:
Vidda krijgt Carprodyl (antibiotica) en Clavubactin 500


DA heeft ons gebeld vanmiddag om te weten hoe het met Vidda gaat nu.
Verteld dat we via via gehoord hadden van Anaal-anusklieren.
Hij zegt perminent dat het niet zo is. Patrick had opgenomen.
Nog meer zorgen baren me nu...

Ben ECHT radeloos...
Ander voer overgaan...denk het niet,
Ze is zo wat van actief!! GELUKKIG...
Freule is raar.
Kip net op.....maar als ik haar achter aanraak ojeeeeeeeee...
paniek.....Ben erg bezorgd...vooral dat niemand hier iets weet nog erger bezorgd...

Gaat hartstikke goed nu met Vidda.....
Geef haar dus die tabletten.
De DA belde vanmiddag weer om te vragen hoe het met haar was.
Moet eerlijk bekennen dat ik dat wel erg netjes vind van de DA.
Hij maakte zich erg veel zorgen. Hij weet het nu nog niet.
Je ziet aan haar dat ze zich veel lekkerder voelt. Maar blijf het raar vinden. En hoop dan ook dat het niet weer omslaat.

GAAT SLECHT MET VIDDA NU.
Het is nu half 1 snachts en hebben Vidda bij DA achtergelaten. Sorry als ik wat wazig schrijf...
Vanochtend wandeling in bos en ze was niet vooruit te branden.
Heb haar niet zien poepen noch plassen. Ze sjokkelde als een ezel achter me aan. Als ze me niet meer zag in het bos dan kwam ze wat sneller om de bocht. Toen mee naar kantoor zoals dagelijks....en wilde geen lapje vlees...(we ontbijten altijd met z´n allen sochtends) smiddags haar wandeling....diarree. Geen bloed, niet spuiterig maar diarree.
Weer op kantoor aangekomen...ze lijkt wel een oma. Alsof ze geslagen wordt. Toen om 18 uur naar DA. Hij zei diarree kan komen door tabletten blablabla...( zie eerder reeds vermeld) Heb Hills voer`Prescription Diet i/D meegekregen wegens diarree. Het was inmiddels 18.30 toen ze thuis was en ik heb haar dit voer gegeven en ben sportles gaan geven. Patrick was rond 20 uur thuis en Vidda lag in de STROMENDE REGEN BUITEN!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ze heeft een hekel aan regen en nattigheid... Wilde niet naar binnen, toen ze binnen was begon ze te kwijlen, troebele ogen...
Om een lang verhaal kort te maken...
Ze kwam verward en raar over ... zoals eerder vermeldt.
Ze kwijlt nu erbij en lijkt wel stoned.
Vlgsn Da (die nu dienst heeft) ligt het niet aan het motoriek maar organisch) Ze krijgt bloedonderzoek etc...bloedwaardesonderzoek morgenvroeg.
Vidda is dus bij DA (die we niet kennen) en ligt aan infuus.
IK GA HARTSTIKKE KAPOT !!! Jullie slapen nu wel maar ik NIET:...





Vidda gaat door de molen. Dat is zeker en vast.
Ook deze DA was radeloos. Ze hebben verschillende waardes bloed getest..nieren, lever etc...longen en hart alles was goed.
DA had vanochtend nog stukje met haar gelopen en vond dat ze een beetje kort liep achter. Hij vond haar linker knie beetje verdacht.
In ieder geval is het duidelijk dat er iets behoorlijk mis is met haar achterkant. Als ze loopt dan gooit ze haar kop omhoog en gaat naar links kijken r. haar achterkant en dan naar rechts kijken r. haar achterkant.
Er is iets. Niemand weet wat. En ze gaat vaak zitten met wandelen.











Toen we haar hadden opgehaald zijn we naar kantoor gereden.
(ze was toen redelijk fit uiteraard door pijnstillers) Na ong. 2 uur begon het weer: kwijlen, tegen mijn benen aanduwen, ze straalde gewoon uit van de pijn. Maar het gekke van alles is: ze piept en jankt niet als je haar van achteren duwt ofzo.
Ik belde de DA (onze normale) om te vertellen hoe en wat (ook van gisteren inzake vervangende DA en onze DA had net gegevens binnen en toen begon Vidda ontzettend over te geven. Vlgs DA (vervangende gisteren) komt dit door de pijn omdat ze dan misselijk worden.
Dus van DA meteen weer naar DA (onze eigen).
Vidda heeft net lichte vorm Pretnizon injectie tegen de pijn gekregen.
Want morgenvroeg moeten we om 10 uur in het Klinikum in Aken gaan voor een echo in de onderbuik.
De ene DA zegt knie, onze DA zegt onderbuik. (ja ze reageerde er wel een beetje op zojuist toen hij duwde) Geen koorts, geen hoge temperatuur heeft ze.
Ze ligt echt in elkaar gezakt als pudding nu. We weten het echt niet meer.
Ze was weer een halve kilo afgevallen vandaag. Als jullie haar zien nu, dan heb je het echt niet meer. Heeft iemand dit ooit eens meegemaakt of gehoord?? DA´s zijn radeloos.

De DA zei dat er in Oisterwijk (Tilburg) een goed kliniek is inzake echo´s etc..
Maar goed liever morgen naar Aken (D) kwartier hier vandaan, dan helemaal naar Tilburg. (maar ook dat hebben wij er natuurlijk voor over) We vinden het erg vreemd dat niemand iets weet enzo.
Nu op dit moment ligt ze ECHT VOOR PAMPUS nog steeds bij voordeur.
Heb haar chocola voor haar neus gehouden, ze zou gek worden normaal van heerlijkheid...ze gaf geen kick.
Ben bang dat ze dood gaat. Ik word helemaal gek. Patrick ook.
We gaan vannacht waken over haar. Liggen de hele tijd bij haar.
Mag niks eten wegens echo morgenvroeg, wel drinken.
Maar Vidda is niet meer hoe ze was.......Wat heeft ze toch??
Wil het liefste aan jullie bewijzen met fotos hoe ze eraan toe is, maar kan ik niet. Ga echt totaal kapot.
Nu ik dit schrijf zie ik boven die banner van haar....ooooooooh zooo mooooiiii....jullie zijn zo ontzettend lief. Huil me letterlijk kapot!
Denk zelfs aan sluipende bacterien die erin gesluimerd zijn.
Maar als DA nummer 2 het niet weet. We zijn erg bang.

Ze is erg slecht nu. Kwijl is minder. maar ze is echt in trance etc..
patrick en ikj liggen bij haar nu
ze is erg in de war nu liggen bij haar samen.+ ogen troebel en wazig patrick is sterker dan mij huil me kapot Vidda is net een ouwe vrouw....
ga nu weg hier.
Bedankt .
vidda is alles voor mijxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Dankje lieve poolhonden vrienden.
Ze ligt op de benen van Patrick nu.....
Kwijlen begint weer nu ...van d e pijn... ochcermmmmm...ga nu mmaar haar bewaken...bedantk. lieve mens.en..

Ben op kantoor. Vidda is erg zwak met lopen.
Ze heeft vanochtend klein beetje gedronken. Wilde niet mee in het bos om te wandelen.
Nu wachten totdat we om 10 uur in Aken terecht kunnen.
Daar willen en moeten we echt een antwoord hebben.
We geven haar mss nog 2 dagen en dan is het echt afgelopen met haar.
Tranen stromen over mijn gezicht. We zien haar echt wegkwijen.
Vandaag mjoetne we het echt weten!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!





Vrijdagochtend 6 juni 2008

S’ochtends opgestaan en ze wilde niet meer mee wandelen thuis.
We werden om 10 uur in Klinikum Aken verwacht voor een echo van haar onderbuik. Onze DA vond dit nodig om te doen.
Wegens al die opmerkingen en raad van het poolhondenforum hebben we UKG Utrecht gebeld gisteravond, helaas tel.beantwoorder. Vanochtend om 8 uur waren ze bereikbaar en hebben alles verteld wat er aan de hand was. Volgens Utrecht kun je alleen met spoed terecht als je een verwijzing van de DA hebt. Ik moest sowieso sochtends naar DA om verwijzing naar Aken op te halen. Vidda en Patrick waren nog op kantoor en ik ben naar DA gereden voor deze verwijzing.
Die heb ik gekregen en vroeg hem tevens om verwijzing voor Utrecht. (een paar dagen geleden hadden wij onze DA al gevraagd of er in het land een kliniek was (zoals Utrecht in deze) waar we terecht konden. Alsnog reden we nog naar Groningen, hadden we hem gezegd. Geen antwoord. Dus we zijn aan die info Utrecht gekomen via het forum. Ik dank het poolhondenforum bij deze.
Gisteravond heeft de DA Vidda nog gezien in een ellendige toestand. Hij weigerde mij die verwijzing voor Utrecht mee geven en weigerde om met Utrecht te bellen. Heb hem duidelijk en schreeuwend en huilend proberen duidelijk te maken dat het bizar slecht ging met Vidda en dat ik bang was dat ze dood zou gaan.
Hij bleef erbij en vond dit niet nodig.

Ik terug naar kantoor en Patrick dit verteld. Hij meteen DA gebeld of dit een grapje was om die verwijzing naar Utrecht niet te geven? DA vond het steeds niet nodig.
Wij naar Aken. Aangekomen zag je Vidda steeds meer aftakelen. Hijgen, kwijlen, die kop naar links, naar rechts, naar achteren….ooooohh. Daar alweer bloedproeven. (3e DA die dit deed) We zeiden nog er was niets gevonden in al die proeven!! Toch weer proeven doen. Idd WEER niet gevonden. Toen de echo. NIETS gevonden. Artsen waren radeloos en wisten het niet.
Vidda kreeg 2 liter infuus erbij en moesten wachten totdat het vocht was doorgelopen in haar lichaam. Vidda aan infuus en zo ontzettend slecht was ze er aan toe. Ze takelde zienderoge af en begon te kreunen. Wij waren het zat en eisten van het Klinikum dat ze NU Utrecht informeerde dat we er NU aankwamen. Als we het infuus moesten afwachten dan was ze daar ter plekke gestorven. Ze zouden het per fax doorgeven. Wij met Vidda inclusief infuus naar de auto. (hebben 350 euro afgerekend en er werd bij de balie nog gevraagd of infuus ook betaald was) Patrick heeft zijn schoenveter uit zijn schoen gehaald om infuus in auto op te hangen.

Opweg naar Utrecht zakte Vidda helemaal in elkaar. Haar tong hing scheef, hele tijd kwijlen, hijgen, ogen draaien. Door aanraking van mijn vingers aan haar ogen voelde ik dat haar ogen nog trilde en wist dat ze nog leefde.
De reis was de grootste nachtmerrie wat wij hebben beleefd. Patrick heeft 180 tot 190 km gereden op de snelweg. Heeft alleen lopen toeteren en zwaaien dat iedereen aan de kant moest.
Ik zag bordje Utrecht nog 55 km. Dit haalden we niet meer dacht ik nog.
Er kwam een file. We zijn echt letterlijk alleen maar over vluchtstroken gereden. Het was een drama. We vonden de weg niet meer, toen r. Amersfoort en Vidda was helemaal buiten bewustzijn.
Ze viel bij ons naar voren. Heb haar rechtgeduwt want ze stikte in haar eigen tong.
Heb haar KEIHARD aangeschreeuwd om wakker te blijven. Heb alleen maar geschreeuwd en Patrick ook onder het rijden. VIIIIDDDDAAAAAA VIIDDDAAAAA!!! Niet meer normaal.
Het infuus liet los, al dat water over Vidda heen. Ohh wat erg.

Toen zagen we bordje Universiteitskliniek en waren in de Yalelaan terecht gekomen.
We vonden het gebouw voor gezelschapsdieren niet, we zagen paarden staan. Ik gebeld met zwaar paniek en aan de telefoon werd ons medegedeeld dat ze ons niet konden helpen, want we waren NIET MET SPOED aangemeld!!
Er liep een man en sprong bij ons in de auto om te vertellen waar we moesten zijn. (dit was een aankomende DA) Hij had Vidda vast.
Bij aankomst Patrick nam Vidda in zijn armen, alles bloed uit haar pootje (van de naald van het infuus) Binnen was er een hele lange gang en niemand zagen we. We hebben geschreeuwd om hulp, 10 mensen renden naar ons toe. Patrick lag uitgeput met Vidda op de grond en artsen begonnen Vidda in haar snoet leven in te blazen en op brancard meteen met een reanimatie-team meegenomen. Patrick en ik werden meegenomen door 2 artsen en werden gekalmeerd en werden vragen gesteld omtrent onze lieve Vidda. Inmiddels kwam een arts terug en zei dat Vidda gestabiliseerd was en zei METEEN dat ze raar deed met haar kop. En vermoedde dus meteen dat er iets niet goed zat.
MRI Scan meteen geregeld toen en we moesten een uur wachten. In de wachtkamer zag je groep artsen met Vidda op brancard naar MRI Scan lopen.
Bij de receptie hadden we onze gegevens doorgegeven en bleek dat er wel een fax was aangekomen van Klinikum Aken. Maar onze eigen DA moet doorgeven dat er SPOED bij was en had hij nog niet gedaan. Utrecht heeft dus met onze DA contact opgenomen omtrent spoed of niet.
Hij vond het nog steeds niet nodig lieve mensen.
Maar toen ze Vidda zagen was het allang duidelijk.

Na een half uurtje kwam de arts en vertelde dat onze lieve meid een hersentumor had, precies tussen haar hersen waar ze absoluut niet aan konden.
We hebben afscheid van haar genomen en ze hebben haar voor de zekerheid nog een spuitje gegeven om het “goed” af te maken. Wakker maken had geen nut.
Met de brancard naar onze auto. Vidda in een dekentje gedraaid en terug naar huis gereden.
Hebben haar begraven bij mijn ouders in de tuin waar ze zo graag was.
WE ZULLEN HAAR MISSEN…


1 Kommentar:

Monika Mauel hat gesagt…

Liebe Linda, fühl Dich gedrückt von uns. "Osso" vermisst seine Freundin "Vidda" unheimlich!!! Ich auch *traurig* bin... jetzt kann sie ausruhen...